φιλοτιμίως

Α

επίρρ. φιλοτίμως.

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τού επιρρ. φιλοτίμως, πιθ. μέσω ενός αμάρτυρου επιθ. *φιλοτίμιος (< φιλ(ο)-* + τίμιος)].